ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΠΕΡΓΙΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ & ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

«ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ»

Κάτω από το βάρος των πολιτικών της μνημονιακής λεηλασίας η επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση και στους εκπαιδευτικούς, όπως και στους υπόλοιπους εργαζόμενους παίρνει πρωτοφανείς διαστάσεις για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα. 

   Το πολυδιαφημιζόμενο «Νέο Σχολείο» είναι το σχολείο της αγοράς, το σχολείο που προετοιμάζει για την ευέλικτη εργασία και λειτουργεί ακόμα περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν με βάση αυτή. Χρειάζεται έναν εκπαιδευτικό απόλυτα υποταγμένο εργασιακά και συνειδησιακά στους στόχους και τις κατευθύνσεις μιας εμπορευματοποιημένης παιδείας.

   Η ίδια η δημόσια εκπαίδευση αμφισβητείται ανοιχτά ως κοινωνικό δικαίωμα, όπως αμφισβητείται και ξεθεμελιώνεται η δημόσια υγεία, η κοινωνική ασφάλιση και επιδιώκεται η άμεση ένταξή τους στην αγορά. Σ’ αυτή την κατεύθυνση πάρθηκαν απ’ τις κυβερνήσεις του Μνημονίου μέτρα που υπονομεύουν ανοιχτά το δημόσιο χαρακτήρα της (κλείσιμο του Ο.Ε.Δ.Β) ή συρρικνώνουν σε μεγάλο βαθμό το σχολικό δίκτυο (συγχωνεύσεις σχολείων που θα συνεχιστούν στο πλαίσιο των πολιτικών του Μνημονίου).

Το ΥΠΕΠΘ, ως ευαγγελιστής της αγοράς, βιάζεται να υποδυθεί το ρόλο αυτού που γελά καλά επειδή γελά τελευταίος. Ωστόσο, κι αν τα βουνά μοιάζουν ακίνητα, οι γεωλόγοι ξέρουν καλά πως ζούμε σε μια θάλασσα στεριάς. Οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους γονείς, τους εργαζόμενους, τους απολυμένους, τους άνεργους, μαζί με τους μαθητές, οφείλουν να σηκωθούν στις µύτες των ποδιών τους, να διαπεράσουν τα φράγµατα των µέσων µαζικής ενηµέρωσης, να συντρίψουν τη ρητορική του άδικου λόγου και να ορθώσουν πύργο ατίθασο στις πολιτικές εκείνες που ετοιµάζονται να περιφέρουν το κεφάλι της παιδείας προσφορά στους θεούς του κέρδους.

Τα εκρηκτικά προβλήματα στα σχολεία διαπιστώνονται  πριν καν ξεκινήσει  η νέα σχολική χρονιά και οι εκπαιδευτικοί – μαθητές – γονείς ανησυχούν ακόμη και για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών. Τα ταμεία των σχολείων είναι άδεια. Οι περισσότεροι δήμοι που είχαν την αρμοδιότητα της μεταφοράς των μαθητών αδυνατούν να ολοκληρώσουν τους σχετικούς διαγωνισμούς.

Τα σχολεία πρέπει να λειτουργήσουν και να καλυφθεί ό,τι χρειάζεται ώστε οι μαθητές να κάνουν μάθημα σε συνθήκες αξιοπρέπειας. Καμία απολύτως δικαιολογία δεν υπάρχει για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι λόγω οικονομικής συγκυρίας οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν θυσίες παντού, και στην εκπαίδευση των παιδιών τους. Κάτι τέτοιο ούτε μπορεί, ούτε και πρέπει να γίνει αποδεκτό από γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς δε ζητιανεύουν τα δικαιώματά τους.Τα απαιτούν!

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

·         Κατάργηση του νόμου 3848/2010 κι όλων των αντιεκπαιδευτικών  νόμων και διατάξεων ΠΑΣΟΚ  και ΝΔ.

·         Όχι στο νέο σχόλειο της αγοράς.

·         Απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην παιδεία.Έξω οι επιχειρήσεις και οι χορηγοί από τα σχολεία.

·         Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και ενιαίο 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο για όλα τα παιδιά.

·         Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Ειδική Αγωγή για όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.

·         Δημόσιες επαγγελματικές  σχολές μετά το 12χρονο σχολείο. Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.

·         15 μαθητές ανά τμήμα στο νηπιαγωγείο, Α΄ και Β΄ δημοτικού και 20 στις υπόλοιπες.

·         Νομοθετική κατοχύρωση του ωραρίου της/του Νηπιαγωγού με βάση το αίτημα: Εξίσωση του ωραρίου όλων των εκπαιδευτικών Π.Ε με το ωράριο των εκπαιδευτικών της Δ.Ε.

·         Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των κενών στην εκπαίδευση με μόνιμους διορισμόυς.

·         Όχι στο νέο μισθολόγιο- φτωχολόγιο.

·         Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα για όλους.

·         Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.

·         Απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον χώρο της υγείας.

·         Να έχει όλος ο πληθυσμός βιβλιάριο υγείας  χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ από την τσέπη των γονιών για πληρωμή λειτουργικών εξόδων,για μεταφορά, καθαριότητα, εκδρομές  κ.α. Απέναντι σε αυτή τη βάρβαρη πραγματικότητα, απέναντι σε όλους αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν πως όλοι οι αγώνες είναι μάταιοι, ορθώνουμε το ανάστημά μας ως οφειλόμενο χρέος στη νέα γενιά που διαπαιδαγωγούμε.